Το θεωρητικό υπόβαθρο της Ιριδοδιάγνωσης της Παραδοσιακής Κινεζικής Ιατρικής μπορεί να αναχθεί στην καταγραφή στο Huangdi Neijing (Εσωτερικός Κανόνας του Κίτρινου Αυτοκράτορα) - Lingshu (Θαυματουργός Άξονας) - Κεφάλαιο για τη Μεγάλη Σύγχυση, το οποίο αναφέρει ότι «η ουσία των πέντε οργάνων zang και των έξι οργάνων fu ανεβαίνει και εισχωρεί στα μάτια». Αυτή η θεωρία συσχέτισης έχει εδώ και καιρό διευκρινίσει τη στενή σχέση μεταξύ των οργάνων zang-fu και των ματιών. Σύγχρονες κλινικές μελέτες έχουν διαπιστώσει ότι οι αλλαγές στην υφή της ίριδας μπορεί να σχετίζονται με ορισμένες φυσικές καταστάσεις. Επί του παρόντος, ορισμένα εγχώρια ιδρύματα και ερευνητικά ινστιτούτα διερευνούν την ενσωμάτωση και την καινοτομία της τεχνολογίας απεικόνισης της ίριδας με την φυσική αποκαταστατική ιατρική της Παραδοσιακής Κινεζικής Ιατρικής, με στόχο την παροχή αναφορών για τη διαχείριση της υγείας μέσω της ανάλυσης των χαρακτηριστικών της ίριδας.
Τον 19ο αιώνα, ένας Ούγγρος επιστήμονας δημιούργησε τον πρώτο ανατομικά ακριβή χάρτη της ανθρώπινης ίριδας, τεκμηριώνοντας συστηματικά την ταξινόμηση των υφών της ίριδας και προτείνοντας συμβάσεις ονοματολογίας όπως «ακτινωτές γραμμές» και «μοτίβα που μοιάζουν με λάκκους». Αυτό το σύστημα αναφερόταν ως «οφθαλμική διάγνωση», που είναι αυτό που τώρα ονομάζουμε ιριδοδιάγνωση.
Οι πρώτες παρατηρήσεις των υφών της ίριδας μοιράζονται δομικές ομοιότητες με τον Αλγόριθμο Daugman που χρησιμοποιείται στη σύγχρονη τεχνολογία αναγνώρισης ίριδας—η κοινή τους βάση έγκειται στην εστίαση στα τοπολογικά χαρακτηριστικά των πτυχών της ίριδας. Η σύγχρονη τεχνολογία έχει βελτιώσει σημαντικά την ακρίβεια της αναγνώρισης ίριδας αξιοποιώντας την απεικόνιση κοντά στο υπέρυθρο και την ανίχνευση σε πραγματικό χρόνο (π.χ., δυναμική επαλήθευση κόρης). Αντίθετα, το περιθώριο σφάλματος της παρατήρησης της ίριδας ήταν πολύ μεγαλύτερο στην πρώιμη εποχή, όταν οι καταγραφές βασίζονταν σε χειροποίητα σχέδια. Αυτή η τεχνολογική εξέλιξη καταδεικνύει σαφώς ότι η προσέγγιση της ανθρωπότητας στην «αποκωδικοποίηση» της ίριδας μετατοπίζεται από την υποκειμενική εικασία στο παρελθόν σε μια αντικειμενική και ποσοτική επιστημονική πορεία.
Οι διαφορές στην αποδοχή της αναγνώρισης ίριδας προέρχονται ουσιαστικά από πολιτισμικές συγκρούσεις στην «άποψη του σώματος»:
Στο πολιτισμικό πλαίσιο της Ανατολικής Ασίας, τα μάτια έχουν πάντα προικιστεί με την ιδιαίτερη σημασία μιας «πύλης προς το πνεύμα». Η ηθική παράδοση του «μην κοιτάς αυτό που δεν είναι σύμφωνα με την τελετουργική ευπρέπεια» (από το Βιβλίο των Τελετών) έχει συνδέσει εδώ και καιρό βαθιά την οφθαλμική αντίληψη με τα ηθικά όρια και την πνευματική ιδιωτικότητα ενός ατόμου. Αυτή η πολιτισμική αντίληψη σημαίνει ότι η επιφυλακτικότητα των ανθρώπων απέναντι στη συλλογή οφθαλμικών πληροφοριών είναι ουσιαστικά μια υπεράσπιση των «ορίων ιδιωτικότητας στον οπτικό τομέα». Από την οπτική γωνία του πολιτισμού της Ανατολικής Ασίας, τα οφθαλμικά δεδομένα δεν είναι μόνο βιολογικές πληροφορίες, αλλά και ένα σύμβολο που φέρει τα πνευματικά χαρακτηριστικά ενός ατόμου. Επομένως, οι ανησυχίες για την μη εξουσιοδοτημένη χρήση τους προέρχονται από την προσκόλληση στην πολιτισμική παράδοση ότι «η απαραβίαστη πνευματική ιδιωτικότητα πρέπει να διατηρηθεί».
Στη Δυτική κουλτούρα, η αντίληψη της τεχνολογίας τείνει να τονίζει την «εργαλειακή ουδετερότητα»—δηλαδή, η ίδια η τεχνολογία δεν έχει εγγενή ηθικό χαρακτήρα (ούτε καλό ούτε κακό) και το κλειδί βρίσκεται στους περιορισμούς των κανόνων χρήσης. Παρόλο που ο Γενικός Κανονισμός για την Προστασία Δεδομένων (GDPR) της Ευρωπαϊκής Ένωσης θέτει αυστηρά πρότυπα για τη χρήση βιομετρικών δεδομένων, η δημόσια αντίσταση στην τεχνολογία της ίριδας παραμένει σχετικά χαμηλή. Ο βασικός λόγος έγκειται στη δυτική πολιτισμική λογική του «αντιληπτού ελέγχου της τεχνολογίας»: εφόσον ένα σαφές νομικό πλαίσιο ορίζει τα όρια της χρήσης δεδομένων, η αξία της τεχνολογίας μπορεί να ασκηθεί διατηρώντας παράλληλα την προστασία της ιδιωτικότητας. Αυτή η εμπιστοσύνη στην «τεχνολογία που περιορίζεται από κανόνες» αποδυναμώνει την αντίσταση στην ίδια την τεχνολογία.
Στο μέλλον, η παγκόσμια προώθηση της τεχνολογίας της ίριδας είναι πιθανό να περιστρέφεται γύρω από την «σε βάθος ενσωμάτωση της πολιτισμικής αντίληψης και των τεχνικών κανόνων». Η ιδανική κατεύθυνση ανάπτυξης είναι η δημιουργία ενός «συστήματος τεχνολογικής ηθικής προσαρμοσμένο στην κουλτούρα»—ενός συστήματος που ούτε αγνοεί τις μοναδικές πολιτισμικές αντιλήψεις της οφθαλμικής ιδιωτικότητας σε διαφορετικές περιοχές ούτε αρνείται την πρακτική αξία της τεχνολογίας. Αντίθετα, η πολιτισμική έρευνα θα πρέπει να ενσωματωθεί στα αρχικά στάδια του σχεδιασμού της τεχνολογίας, ευθυγραμμίζοντας τους κανόνες προστασίας δεδομένων με τις τοπικές πολιτισμικές αξίες. Για παράδειγμα, για πολιτισμικές ομάδες που εκτιμούν την πνευματική ιδιωτικότητα, θα πρέπει να ενισχυθούν οι μηχανισμοί διαφανούς κοινοποίησης της χρήσης δεδομένων και του περιορισμού του σκοπού. για πολιτισμικές ομάδες που εμπιστεύονται την εργαλειακή φύση της τεχνολογίας, το σύστημα λογοδοσίας για την κατάχρηση δεδομένων θα πρέπει να βελτιωθεί περαιτέρω. Αυτό το πλαίσιο τεχνολογικής ηθικής, προσαρμοσμένο με βάση τις πολιτισμικές διαφορές, μπορεί να γίνει το κλειδί για την προώθηση της παγκόσμιας διάδοσης της τεχνολογίας της ίριδας.
Πέρα από την αλληλεπίδραση μεταξύ της τεχνολογίας της ίριδας και του πολιτισμού, ο τομέας της τέχνης έχει επίσης ξεκινήσει μοναδικές εξερευνήσεις της βιομετρίας της ίριδας. Τέτοιες δημιουργίες συχνά λαμβάνουν τα δεδομένα της ίριδας ως τον βασικό φορέα, τηρώντας διεθνώς αποδεκτά πρότυπα βιομετρικής τεχνολογίας, ενώ ενσωματώνουν ποικίλες καλλιτεχνικές εκφράσεις. Ορισμένοι μετατρέπουν τα χαρακτηριστικά της ίριδας (όπως ορίζονται από τα τεχνικά πρότυπα) σε συγκεκριμένη καλλιτεχνική γλώσσα, ενώ άλλοι ανακατασκευάζουν τη σύνδεση μεταξύ βιομετρικών δεδομένων και αντίληψης ταυτότητας μέσω καλλιτεχνικών τεχνικών—επιτυγχάνοντας μια ενσωμάτωση της τεχνολογικής ορθολογικότητας και της καλλιτεχνικής ευαισθησίας.
Αυτή η διατομεακή πρακτική όχι μόνο προικίζει την τεχνολογία της ίριδας με μια διάσταση ανθρωπιστικής έκφρασης, αλλά και επεκτείνει τα όρια της αλληλεπίδρασης μεταξύ τεχνολογίας και πολιτισμού από μια μη πρακτική σκοπιά. Αντικατοπτρίζει την παγκόσμια τάση της «πολιτισμικά προσαρμοσμένης τεχνολογικής ανάπτυξης», επιτρέποντας στην ίριδα—έναν φορέα με βιολογικά χαρακτηριστικά και πολιτισμική σημασία—να επιδείξει πλουσιότερες πιθανές αξίες υπό την διπλή ώθηση της τεχνολογικής εφαρμογής και της ανθρωπιστικής εξερεύνησης.
